پرچم ارتش یوگسلاوی | پادشاهی

پرچم ارتش پادشاهی یوگسلاوی

توضیحات:

کشوری زایده جنگ اول جهانی. یوگسلاوی به وجود آمد تا صربستان مزد جنگیدن درکنار فرانسه و بریتانیا مقابل قدرت های مرکزی را از این دو دولت بگیرد (گرچه ایالات متحده اصرار داشت که ملت های امپراتوری اتریش مجارستان هریک دولتی جدا داشته باشند).

یوگسلاوی دولتی چند ملیتی به مرکزیت بلگراد بود که توسط صرب ها رهبری و اداره میشد.
این دولت زمین های وسیعی از اتریش-مجارستان سقوط کرده را به ارث برد؛ کروات، بوسنیایی، اسلوونیایی، به طوری که مقدونیه ای و حتی مجار ها در این کشور زندگی میکردند.

رنگ های پرچم این کشور از پرچم صربستان گرفته شده. سه رنگ آبی، سرخ و سفید نماد اسلاو نژاد هاست که از روسیه برادر بزرگتر صربستان اقتباس شده؛ ستاره نیز نمادی کمونیستی است.
خود کلمه یوگسلاوی یه معنای سرزمین اسلاو های جنوبیست

در ابتدای پیدایش پس از جنگ اول جهانی این کشور یک پادشاهی بود اما با شروع جنگ جهانی دوم دردسر و تغییر سراغش آمد.
با یورش ناگهانی ایتالیا به یونان و توقف تحقیر آمیز در یونان، بریتانیا فرصت ورود به یونان را پیدا کرد و از آنجا بمب افکن های بریتانیایی به راحتی میتوانستند میدان های نفت رومانی، متحد ارزشمند آلمان را بمباران کنند. این باعث واکنش سریع آلمان به این مسئله شد و چون این کشور برای رسیدن به یونان و بیرون کردن بریتانیا باید از یوگسلاوی میگذشت اولتیماتومی یک هفته ای به یوگسلاوی داده شد تا اجازه دهد نیروهای آلمان از این کشور عبور کنند. یوگسلاوی پس از تاخیر این اولتیماتوم را پذیرفت اما ناگهان کودتایی در این کشور رخ داد و دولت جدید شدیداً به بریتانیا چراغ سبز نشان میداد.
بنابراین یوگسلاوی تحت حمله ای برق آسا و مشترک از طرف آلمان، ایتالیا و مجارستان قرار گرفت و ارتش یک میلیون نفری آنها در کمتر از دو هفته تسلیم شد.
(البته سربازان کروات گروه گروه به متحدین پیوستند، آلمان به آنها وعده کشوری مستقل بعد از 500 سال را داده بود.)

بعد از شکست متحدین، پادشاه خلع شد و یوگسلاوی تحت رهبری تیتو تبدیل به جمهوری فدرال اما کمونیستی شد که همانند چین از شوروی فاصله داشت و خط و نشان نمیگرفت.

در سال 1991 همزمان که شوروی علائم شدیدی از ضعف و سقوط نشان میداد، حاکمیت مرکزی صرب ها نیز تضعیف شده و کروات ها و اسلوونیایی ها طی یک همه پرسی از یوگسلاوی جدا شدند. به همین ترتیب بوسنی نیز جدا شد اما چون اقلیت بزرگی از صرب ها در قلمروش زندگی میکردند، این باعث آغاز جنگ خونینی با صربستان شد.
سپس مقدونیه جدا شد و در نهایت صرب ها تحت بمباران شدید پیمان ناتو مجبور شدند به جدایی کوزوو نیز رضایت دهند.
با جدایی غیر رسمی مونتنگرو اما صربستان که حالا تنها عضو باقی مانده یوگسلاوی بود رسما دوباره نام صربستان را برخود نهاد و یوگسلاوی به خاطره ها پیوست.